In mijn coachingssessies heb ik het heel vaak gehad over het belang van nee zeggen, wanneer je nee voelt. Daar blijf ik bij, want nog steeds zeggen teveel vrouwen te vaak ja tegen een verzoek terwijl het nee moet zijn. Grenzen stellen blijft voor velen een uitdaging.
Wat echter minstens zo belangrijk is, is ja zeggen. Wellicht denk je nu dat dit niet zo moeilijk is, maar het ligt er maar net aan waar het om gaat.
Ik heb het over ja zeggen tegen iets dat je doodeng vindt, maar dat, als je heel, heel eerlijk bent, wel is wat je nodig hebt en/of heel graag wilt.
Ik heb het over iets dat je spontaan een ongemakkelijk gevoel geeft, waar je klamme oksels en knikkende knieën van krijgt en toch is het wat je te doen staat.
En dan komt het erop aan of jij je over je angst heen durft te zetten.
Want heel vaak zeggen met name vrouwen (mannen doen toch iets minder moeilijk hierover, in het algemeen) nee tegen een geweldige kans, een geweldig aanbod, puur uit angst.
Excuses en smoesjes, kiezen voor veiligheid
Ik ken zoveel vrouwen die maar blijven roepen dat ze er nog niet klaar voor zijn (je kan wachten tot je een ons weegt, je bent nooit 100% klaar voor wat dan ook), ze nog niet voldoende kennis en ervaring hebben, daarom eerst nog een opleiding moeten doen, ervan overtuigd zijn dat ze het niet kunnen en daarom heel vriendelijk bedanken. En veilig blijven waar ze zijn. Waar ze vaak al vrij lang zijn overigens en waar ze niet zelden ontevreden over zijn. Maar ja zeggen, dat doen ze niet. De deur blijft dicht en wie weet waarheen het hen had kunnen leiden.
Het gaat erom dat je ten eerste een kans herkent als die voorbij komt. Soms is dat heel makkelijk en soms komt een kans in ”vermomming”:). Dan moet je extra goed opletten dus.
Vervolgens is het een kwestie van je angst onderzoeken: wat is dit voor angst? Is het ”gewoon” je innerlijke criticus die in de stress schiet zoals altijd? Wanneer er herhaaldelijk een heel scala aan bezwaren voorbij komt op negatieve toon, is dit waarschijnlijk het geval. Deze angst geeft geen enkele ruimte en dat is voelbaar. Het is inperkend en dat voelt erg onaangenaam.
Voel je ondanks de angst toch nog ergens ruimte, dan wordt het interessant! Dan is er sprake van een heel ander soort angst. Dit is het soort angst dat we voelen wanneer we een grotere ruimte innemen. Niet letterlijk, maar emotioneel, psychologisch,spiritueel. Wanneer we in contact zijn met wat ons werkelijk drijft, met wie we werkelijk is essentie zijn. So pay attention!
Je zou zelfs kunnen zeggen dat we heel even in contact zijn met het goddelijke in onszelf. Hoe je het ook wilt noemen, het gaat om een diep verlangen in onszelf. We voelen dat we iets heel graag willen en moeten doen: een nieuwe baan, een bepaald project, een verhuizing, reis of wat dan ook. We voelen dat het de juiste weg is en dan komt…de angst.
Pachad versus yirah
Maar waar die eerste angst irrationeel is en je beperkt, je daadwerkelijk minder ruimte kunt voelen, geeft deze tweede angst juist ruimte en energie!
Tara Mohr beschrijft in haar boek Playing Big deze twee angsten. Zij noemt ze respectievelijk pachad en yirah en zij ontdekte dat deze begrippen afkomstig zijn uit de Hebreeuwse Bijbel.
Heel handig om dit verschil te weten. Ga de volgende keer dat je angst voelt maar eens na bij jezelf wat het precies is. Beiden doen dus iets anders met ons en beiden vragen iets anders wat betreft hoe je ermee om dient te gaan.
De kunst is om je minder te laten leiden door pachad en yirah meer en meer te verwelkomen, omdat dit ons helpt op het pad van innerlijke groei en zelfverwezenlijking.
Dus de volgende keer dat er iets op je pad komt dat je het angstzweet doet uitbreken, zeg dan niet meteen nee.
Neem de tijd en moeite je angst te onderzoeken. Als het pachad is, laat je er niet door leiden. Weet dat het slechts de stem van je innerlijke criticus is die nou eenmaal bang en zorgelijk is aangelegd. En zeg ja! En als het yirah is, weet dat je dan reden hebt om blij te zijn. Je hebt iets bijzonders te pakken, dus ontvang het met open armen en zeg voluit ja. Laat je verlangen groter en sterker zijn dan je angst. Want alleen zo zul je groeien en verder komen op jouw pad en trouw zijn aan wie jij ten diepste wezen bent.