Kijk eens om je heen. Hoeveel mensen laten zichzelf nou echt helemaal zien zoals ze zijn? Zonder masker. Zonder overbodig geschreeuw, neplach, opschepperij of wat dan ook.
Er zijn veel mensen die, in meer of mindere mate, een masker dragen. Dat is op zich helemaal niet erg, we dragen allemaal wel eens een masker, omdat dat soms nodig of in elk geval handig is. Soms is het beter om jezelf niet helemaal te laten zien.
Zolang dat masker maar losjes zit en je het makkelijk weer af kunt zetten is er niks aan de hand. Lastiger wordt het wanneer het masker heel strak zit. Zo strak dat het is vastgeplakt of vastgeroest. Of zelfs ingegroeid. Dan kan je niet meer vrij bewegen en je voelt je verstikt. Je kan jezelf niet vrij uitdrukken en helemaal jezelf zijn, zoals je werkelijk bent.
Reizen met bagage
Iedereen krijgt in zijn of haar leven de nodige tegenslag en ellende te verwerken. De één misschien wat meer dan de ander. We hebben allemaal zo onze bagage op onze reis verzameld, echter bij de één kan de koffer een stuk zwaarder zijn dan bij de ander.
Overlevingsmechanismen zijn er niet voor niks: ze zorgen ervoor (het woord zegt het al) dat we overeind blijven, overleven (soms letterlijk) in moeilijke, pijnlijke situaties. Ze zijn er om ons te helpen.
Het vervelende is alleen dat ze vaak in werking blijven wanneer dat niet meer nodig is. Wanneer we niet meer in die situatie zitten en we ze niet meer nodig hebben, zijn deze mechanismen nog steeds actief. Vaak onbewust. We vertonen nog steeds hetzelfde gedrag, we hebben zo onze patronen ontwikkeld die we maar blijven herhalen. Zelfs als ze tegen ons werken.
Hierdoor kunnen we onszelf kwijtraken. Dragen we als het ware een masker waarin we gevangen zitten, dat ons belet vrij te bewegen en te laten zien wie we werkelijk zijn. Misschien hebben we zelfs geen idee wie we werkelijk zijn of zijn we dat vergeten…
Gelukkig vergeet je dat nooit helemaal! Diep van binnen (of misschien niet eens zo diep) weet je wie je echt bent en wat voor jou belangrijk is. Wat klopt en wat goed voelt.
Het contact herstellen
Het enige wat je hoeft te doen is hiermee contact te maken. Door te luisteren naar je lichaam en de signalen die het je geeft, want dat doet het! Durf de blik naar binnen te werpen, durf je emoties toe te laten en doorvoel ze.
Ik weet het: makkelijker gezegd dan gedaan. Klopt.
Je kan klein beginnen. Door meer aandacht te hebben voor je lijf, verder te kijken dan alleen dat hoofd en te voelen hoe het met de rest van je lichaam gaat. Door meer tijd voor jezelf te nemen. Door eens stil te staan. Minder in actie te zijn, meer rust nemen.
In mijn eerstvolgende workshop Van buiten naar binnen: uit je hoofd, in je lijf op 18 januari starten we hiermee. Heel laagdrempelig verleggen we de aandacht van buiten….naar binnen.
Om te ontdekken dat we meer zijn dan alleen maar een hoofd vol gedachten en te onderzoeken wat er ins ons leeft. En wat dat ons kan vertellen.
Doe je mee?
