Een tijdje terug deed ik een training waarin grenzen stellen één van de onderwerpen was. Een deelnemer moest in gesprek met iemand die zich ronduit vervelend gedroeg, echt grensoverschrijdend gedrag vertoonde. Zij, de deelnemer, moest daar dan iets van zeggen.
Zoals zoveel deelnemers vond ze dat best lastig, al bleek ze het prima te kunnen. Ook al is het een oefensituatie en heb je te maken met een acteur, het doet toch iets met je wanneer de ander persoonlijk wordt en je beledigt. Dat is heel normaal. Daar moet je echter op de juiste manier mee om kunnen gaan.
Wat is vaak zie gebeuren, is grofweg dit: ofwel iemand reageert zelf heel fel terug en dat is dan olie op het vuur, ofwel iemand is geraakt maar laat dat niet merken. En laat de belediging passeren. Met name dat laatste heb ik vaak gezien.
Veelal bij mannen trouwens. Als ik dit dan benoemde in het nagesprek, kreeg ik vaak de reactie:”Ik heb wel erger meegemaakt”. Of: ”Hier lig ik niet wakker van”.
Nu kun je je afvragen of dit echt zo is. Ik denk dat het deels ook wel stoerdoenerij is, tja testosteron hè? 🙂
Ik zeg: gefeliciteerd! Wees blij dat het je niet raakt (als dat echt zo is), maar grijp wel in. Stel een grens. En doe dat duidelijk.
”Ja daag, ik laat me niet kennen hoor!”
Want veel deelnemers die wel ingrepen, deden dat vaak vrij aardig en voorzichtig. Mijn feedback was o.a. dat de boodschap wel wat steviger mocht en dat je best mag laten merken dat het je iets doet.
En toen kwam ie: ”Dat wil ik nou juist niet laten zien, want dan denkt die ander dat je zwak bent”. Een en al bijval vanuit de groep.
En dat is volgens mij echt een heel groot misverstand. Ten eerste is het niet handig om voor een ander te denken (niet invullen voor een ander), ten tweede denk ik dat zwakte er niks mee te maken heeft.
Helaas leven we in een maatschappij waarin het tonen van emoties nog steeds vaak wordt gezien als zwak. Tenzij het gaat om boosheid, dat wordt maar te pas en te onpas geuit, kijk maar op social media.
Maar eerlijk zeggen dat je geraakt bent of dat je iets lastig vindt of je fouten of ongelijk erkennen, dat vinden velen behoorlijk lastig en dat heeft onder meer te maken met het misverstand dat dit zwak zou zijn.
Ik zie het zo. Het vergt juist enorm veel MOED om je kwetsbaarheid te tonen. Je neemt immers een groot risico. Je kan worden afgewezen of uitgelachen of erger.
Maskers en muren
Ik spreek uit ervaring. Ik ben zelf een kei geweest in het verstoppen van mijn gevoelens, me verbergen achter een masker. Of een dikke vette muur. En maar lachen terwijl er niks te lachen viel. Nee joh, met mij gaat het prima! Niks zeggen als iemand me schoffeerde, want dan krijg je ruzie. Ze bedoelt het vast niet zo, dacht ik dan. Laat maar gaan.
Sinds ik dat masker gaandeweg heb laten zakken (wat niet makkelijk was, een tijd heeft geduurd en de eerste keer doodeng was) is er enorm veel veranderd.
Het eerste wat me opviel was dat de wereld niet vergaat wanneer je je kwetsbaar opstelt. Sterker nog, de meeste mensen weten dat juist te waarderen. Zij waarderen je moed en dat is terecht. Je moet namelijk echt wel een flinke portie lef hebben om je kwetsbaar op te stellen, over gigantische drempels durven stappen.
Uiteindelijk merkte ik ook dat het contact met bepaalde mensen verbeterde, omdat er nu echt contact was. In plaats van oppervlakkig contact. Echte verbinding, dat kan alleen wanneer je open bent en je jezelf kwetsbaar durft op te stellen.
De kracht van kwetsbaarheid
Iemand die van dit onderwerp haar levenswerk heeft gemaakt is Brene Brown. Grote kans dat je weleens van haar hebt gehoord. Een aantal jaren geleden werd zij namelijk wereldberoemd vanwege dit filmpje (en haar werk uiteraard, wat door dit filmpje bij miljoenen mensen bekend raakte).
Sindsdien ben ik een groot fan van haar. Zij stelt o.a. dat we in een wereld leven waarin gevoelens van schaarste en schaamte de overhand hebben en angst onze tweede natuur is geworden. En dat de moed om je kwetsbaar op te stellen hierdoor bijna revolutionair is.
Het is echter wel een voorwaarde voor echte verbondenheid tussen mensen. In relaties van welke aard dan ook, in werk, privé, opvoeding, onderwijs. En zeg nou eerlijk, dat kunnen we wel gebruiken toch?
Daarom heet één van haar boeken dan ook ”The power of vulnerability”. Het is juist enorm krachtig om je kwetsbaar op te stellen en het kan juist een mooie opening zijn om echt in contact te komen met de ander. Niks zwakte! Kwetsbaarheid is moedig en krachtig en is dus niet voor watjes.
Zo. Dus.
Dat er maar veel maskers mogen zakken. Driewerf hoera voor de moedige mensen onder ons!
P.S. 1 Heeft dit onderwerp je interesse, Brene Brown heeft verschillende,zeer toegankelijke boeken over dit en aanverwante onderwerpen geschreven.
P.S. 2 Wil jij je meer kwetsbaar opstellen en vind je dit lastig of doodeng of beiden, vraag dan een gratis sessie aan om te horen hoe ik jou hierbij kan helpen.
