Je kent het vast wel: je staat voor een beslissing en je hoofd draait overuren. Je wikt en weegt, zet alle voor- en nadelen op een rij en toch kost het je veel moeite om tot een beslissing te komen. En achteraf concludeer je dat je eigenlijk al vrij snel wist wat je moest beslissen. Alleen wist je dat niet met je hoofd, maar met je lijf. Je had ergens een gevoel dat zei wat je moest doen. En nu blijkt dat dit voorgevoel klopte. Je hoofd zorgde echter voor verwarring en dus ging je denken, denken, denken..
Ik herken dit maar al te goed. Laatst nog liep ik hier tegenaan toen ik werd benaderd voor een leuke opdracht. Ik voelde echter meteen dat dit voor mij niet de juiste opdracht was. Toch kwam er vanuit mijn hoofd andere informatie: dat het toch een leuke extra omzet oplevert, dat dit zo vlak voor de rustige zomer periode wel mooi meegenomen is en dat ik de andere partij niet kan teleurstellen.
Allemaal rationele overwegingen die heel logisch en verstandig klinken. Toch heb ik daar maar niet al te lang naar geluisterd en ben ik afgegaan op mijn gevoel. Je lijf weet immers het antwoord vaak veel eerder dan je met je hoofd kan bedenken.
Hoe zit dat nou precies? Waar komt dat antwoord dan vandaan? Wat is dat voor een gevoel?
Vaak hebben we het over naar je gevoel luisteren of op je gevoel afgaan (zeg ik zelf ook vaak), maar wat we eigenlijk bedoelen is je intuïtie. Het is een bepaald voorgevoel dat verbonden is met je onderbewuste. Het is een soort innerlijk weten en het komt vaak ineens op. Floep, het is er. Het is niet logisch te verklaren.
Intuïtie is dus een eerste impuls, vaak kun je het je achteraf makkelijk herkennen. Die eerste impuls wordt namelijk in het moment al snel vertroebeld door allerlei gedachten die het er niet mee eens zijn. Angst, twijfel en onzekerheid maken dat je terugkomt op dat eerste voorgevoel.
Je intuïtie vertelt je wat je werkelijk wilt, je hoofd vertelt wat goed voor je is. Je verstand gebruikt logica en kennis en gaat voor veiligheid. Het gaat voor dat wat niet afwijkt van de norm, want dat is te risicovol. Je intuïtie is daar niet mee bezig en niet zelden zegt je hoofd dus iets heel anders dan je intuïtie.
Het is helaas niet altijd zo makkelijk om naar je intuïtie te luisteren. Het is belangrijk om onderscheid te kunnen maken tussen intuïtie en gevoel. Intuïtie gaat verder dan je gevoel. Nu vind ik gevoel trouwens sowieso een lastig (container)begrip. Ga maar eens na hoe vaak we het woord gevoel gebruiken: ”Ik voel me niet lekker, ik voelde dat het niet klopte, ik voel pijn in mijn buik, het gaf me zo’n vrij gevoel..”
Hoewel je gevoel van binnenuit komt, kan het onzuiver zijn. Het kan namelijk worden gekleurd door angsten en irrationele gedachten. Of ervaringen uit het verleden. Beperkende gedachten en overtuigingen als ”wie ben ik om dat te zeggen” of ”het is beter om me aan te passen” of ”deze geweldige kans kan ik niet laten lopen” kunnen gevoelens van onzekerheid en angst teweeg brengen.
En dus kies je voor de veilige weg. Je denkt dan een juiste keuze te hebben gemaakt gebaseerd op je gevoel, maar je kiest vanuit angst. En daar speelt je hoofd dus juist een rol bij door die beperkende gedachten. Lastig hè?
Zo kreeg ik onlangs een fantastisch aanbod. Ik voelde daar van alles bij en was echt enthousiast, toch voelde ik op een dieper niveau dat dit niet mijn weg was. En dus sloeg ik het aanbod af. Maar niet nadat mijn hoofd me honderdduizend boodschappen had gegeven die ingingen tegen mijn intuïtie…
Je intuïtie liegt echter nooit. Het is je onfeilbare kompas. De kunst is dus om daar op af te stemmen. En daar is stilte en rust voor nodig. Blijf niet malen, maar laat het even rusten. Je intuïtie komt nooit opdagen in de chaos, maar juist op de rustige momenten wanneer je niet met de beslissing bezig bent.
Leer luisteren naar je lijf want het geeft een hoop informatie. Voel wat er speelt: je hart dat heel snel klopt, kippenvel, een brok in je keel, een knoop in je maag. Wat zegt dit je? Is het je intuïtie of is het angst?
Voor de een is dit makkelijker dan de ander. Heb vertrouwen in jezelf. Neem er de tijd voor, je kan er echt beter in worden.
Mijn beste beslissingen nam ik niet met mijn hoofd, maar met mijn intuïtie. Als ik terugkijk op belangrijke keuzemomenten, was daar altijd dat magische voorgevoel dat ergens diep van binnen zit en me de weg wees. Waar ik meestal naar luisterde, maar soms ook niet. Dan won het hoofd de strijd en dat bleken dan later niet zulke goede beslissingen te zijn geweest.
En jij? Hoe neem jij beslissingen? Herken jij deze strijd tussen ratio en intuïtie?
Ik hoor graag je reactie!
Wil je hulp bij het leren luisteren naar je intuïtie en je eigen koers varen? Neem contact met me op voor een gratis en vrijblijvend adviesgesprek.
