Over gevoeligheid en energie

Onlangs schreef ik voor de lezers van mijn nieuwsbrief een stuk over hoe je met je energie bij anderen kunt zijn. Zodanig dat je er last van kan hebben. Het riep de nodige herkenning op merkte ik aan de reacties.

Mede omdat het zo herkenbaar is en er ook veel over te vertellen is, heb ik besloten een blog te schrijven over energie en dan specifiek over last hebben van de energie van anderen en wat daarbij wel en niet werkt.

Vaak hoor ik gevoelige mensen zeggen dat ze last hebben van de negatieve energie van anderen. Of überhaupt de energie van anderen. Dat snap ik heel goed. Het is niet fijn om je overweldigd te voelen door de energie van anderen. Ze proberen zich hiertegen te beschermen door de energie terug te sturen of door hun energieveld af te schermen d.m.v. allerlei oefeningen. Maar dat werkt niet voor iedereen en ik geloof eerlijk gezegd ook niet dat dit de oplossing is.

Energie in verschillende soorten

Eerst iets over negatieve energie. Eigenlijk bestaat dat niet. Energie is niet positief of negatief, het kent verschillende trillingen. Nou is energie een breed begrip, maar neem bijvoorbeeld emoties. Emoties bestaan ook uit energie en kennen verschillende frequenties. Woede, verdriet, schuld, jaloezie hebben wat lagere, zwaardere trillingen. Mensen die gevoelig zijn, d.w.z. die een gevoelig zenuwstelsel hebben, want daar gaat het om als ik het heb over gevoeligheid, pikken die zwaardere trilling op en deze zijn voor hen niet zo makkelijk te verwerken. Mensen met een minder gevoelig zenuwstelsel merken deze vibraties misschien niet eens op. Anderzijds heeft liefde of empathie of moed een hogere en lichtere trilling. Deze emoties of bewustzijnstoestanden zijn makkelijker te verwerken. Het is dus niet de energie zelf die negatief of positief is, maar hoe wij het ervaren. Het is het label dat wij er zelf op plakken. Heel begrijpelijk, we herkennen denk ik allemaal wel dat de energie van de ene persoon prettiger aanvoelt dan die van een ander en daar is niks mis mee, maar het is goed om je hiervan bewust te zijn.

Je kan je ook afvragen of het zo is dat die ander met zijn energie in jouw energieveld zit of dat je zelf in de energie van de ander zit, waar ik de vorige keer over schreef. Het is makkelijk om te zeggen dat het de energie van de ander is, (en ja, soms is dat ook echt zo) maar dan is het net of diegene jou lastigvalt met zijn of haar negatieve energie. Je maakt jezelf daarmee afhankelijk, alsof je overgeleverd bent aan (de energie van) die ander. Dat wil je toch niet?
Waarschijnlijk is het en/en: is het niet alleen maar van de ander, maar ook van jou. Want als het echt helemaal van die ander zou zijn, hoef je er geen last van te hebben. Dan kun je de energie ook gewoon door je heen laten gaan. Ontvangen, door je heen laten gaan en klaar. Je kan jezelf afvragen waarom je die energie niet wil, waarom je er zo tegen vecht, wat ook nog eens averechts werkt. Waarschijnlijk raakt het iets in jou, iets dat nog niet helemaal geheeld is. Iets dat nog aandacht vraagt. De energie van die ander blijft hierdoor als het ware aan je kleven.

En dat is niet fijn! Maar hoe harder je je tegen die energie verzet, hoe meer last je er van hebt. Wat volgens mij de uitdaging is, is om bij jezelf te gaan voelen. Wat gebeurt er met me? Wat wordt er geraakt in mij? En dan ook het meer zware, zoals woede of verdriet dat je bij jezelf tegenkomt, zonder oordeel te kunnen accepteren.

Energetische soep: wat is van mij en wat is van een ander?

Allereerst is het nodig om überhaupt je eigen energie goed te leren kennen. Waar begint het en waar houdt het op? Dat op zich is al een kunst aangezien we allemaal deel uitmaken van de grote energetische soep die de wereld is.
Wat is van jou en wat is van de ander? Dat kunnen onderscheiden en je ermee kunnen verbinden op een gezonde manier. En bij alles, dat van jezelf en dat van de ander, geen oordeel proberen te hebben. Het is wat het is, dat idee.
Dat is niet makkelijk en het is een heel proces weet ik uit ervaring. Het is echter wel het enige dat werkt. Probeer dat wat niet fijn voelt niet weg te duwen maar juist te ontvangen en te verkennen. Op die manier kun je jezelf trainen in het leren kennen en accepteren van de verschillende energetische frequenties die er zijn. Je vergroot je tolerantie en weerbaarheid en leert om zonder oordeel naar al die verschillende soorten energie te kijken. Dat scheelt een hoop gedoe en kost je ook minder energie van jezelf.

Overigens wil ik niet zeggen dat je alles maar moet accepteren, zeker niet. Het gaat erom dat je je bewust wordt; dus niet meteen iets toeschrijven aan een ander en dat niet willen, maar juist voelen wat de energie van die ander met je doet. Waar het je raakt en wat eronder zit en dat je leert herkennen wat voor jou goed voelt en echt voedend is en wat niet. Op basis daarvan kun je keuzes maken, bijvoorbeeld om met bepaalde mensen minder tijd door te brengen. Dat kan zonder oordeel en doe je vanuit gezonde zelfzorg.

Verbinden en aarden

Goed kunnen voelen is dus echt een voorwaarde en dat vraagt weer dat je goed verbonden bent met je lijf. En dat is niet iedereen. Ook daarin valt gelukkig het één en ander te doen, zoals lichaamswerk, maar ook sporten, dansen, wandelen in de natuur. Dat is wat ik mijn (vaak gevoelige) cliënten aanraad, naast dat ik ze hierin ook begeleid met diverse technieken.

Tot lost nog iets over aarden, want dat is nodig om energie af te kunnen voeren en dat is vooral voor degenen met een gevoelig zenuwstelsel essentieel. Ook hierbij is het belangrijk dat je het echt kunt voelen. Sommige mensen kunnen heel goed visualiseren en vinden dit prettig, maar zonder dat ze er iets bij voelen. Wat wel zo veilig is. Het is weliswaar een begin maar dan ben je er nog niet. Want er zijn mensen die moeite hebben met aardingsoefeningen omdat ze zich onbewust helemaal niet willen verbinden met de aarde. Omdat ze het aardse bestaan niet zo makkelijk en fijn vinden. Dan wil je juist niet voelen! En is het veel veiliger en makkelijker om lekker daarboven te vertoeven. Als je je hier niet bewust van bent en toch maar probeert te aarden omdat dat zo goed voor je is, dan gaat dat niet werken. Je bent dan namelijk aan het forceren. Je kunt dan alsnog wel leren om te aarden, want ja, dat heb je wel nodig, maar dat kost tijd, goede zelfzorg en oefening.

Ik ben benieuwd of je iets hebt gehad aan deze informatie. Is het herkenbaar voor je? Leuk als je een reactie achter laat!