Het lijkt verdorie wel of het in onze genen zit. Nee natuurlijk, niet ALLE vrouwen hebben er last van, maar wel HEEL VEEL vrouwen.
Onzekerheid. Chronische onzekerheid, daar heb ik het over.
Ik heb het nu al zo vaak gezien en het blijft me verbazen. En irriteren ook, want het is zo zonde! Geweldige, slimme vrouwen, vaak met heel wat diploma’s en certificaten, hoogopgeleid, hartstikke deskundig en goed in wat ze doen, maar het is net of ze het zelf niet zien.
”Ja maar, ik heb dat nog nooit eerder gedaan.” Nou en?!
Complimenten worden vaak weggewuifd, of niet eens gehoord. Ze twijfelen ondanks hun succes nog steeds of ze het wel kunnen. Of die nieuwe opdracht niet te hoog gegrepen is, of zij wel de juiste persoon daarvoor zijn. ”Ik heb het nog nooit eerder gedaan..” Ze zien niet hoe goed ze zijn, wat ze allemaal al hebben bereikt, ze bagatelliseren hun succes. Schrijven het eerder toe aan externe factoren dan aan zichzelf. En ze vergelijken zichzelf met anderen. Ze vinden dat ze onvoldoende kennis of ervaring hebben. “Eerst nog een opleiding doen en dan…” Ze durven niet te kiezen voor wat ze echt willen, want stel dat…ja, wat eigenlijk? Sommige vrouwen hebben zelfs het idee dat ze maar wat doen en geloven dat ze elk moment door de mand kunnen vallen. Dat iedereen dan zegt:” zie je wel, ik wist wel dat zij niet zo veel voorstelt”. Dan is er sprake van het zogenaamde imposter syndrome.
Vrouwen vloek?
Er zijn ook zeker mannen die hier last van hebben, toch komt het meer voor bij vrouwen. Ik zag laatst een cartoon, ik weet niet meer van wie, maar die gaf het zo treffend weer. Aan tafel zit een man tegenover een vrouw. Zij is aan het woord, zegt de man: ”Let me interrupt your expertise with my confidence”.
Dat is het exact! Vrouwen zijn vaak ondanks hun enorme expertise zo onzeker. Terwijl de meeste mannen gewoon vertrouwen op hun deskundigheid. Uit onderzoek blijkt dat vrouwen inderdaad een stuk onzekerder zijn dan mannen. Dus dat van die genen is zo gek nog niet. We krijgen het gewoon mee van onze moeders.
Onze hersenen zitten nou eenmaal anders in elkaar dan bij mannen en die vrouwelijke hormonen helpen ook niet altijd mee volgens mij.. ..Mannen kunnen zichzelf soms zelfs overbluffen, dan valt het wel mee met die deskundigheid. Maar daar hebben zij meestal geen last van en meer dan eens legt het hen geen windeieren. Daar zouden wij vrouwen wel iets meer van mogen hebben!
Het is eigenlijk te bizar voor woorden. Hoe komt toch dat veel slimme, succesvolle vrouwen zo worstelen met die eeuwige zelftwijfel en onzekerheid? En daardoor niet de volgende stap zetten? Niet hun eigen pad bewandelen en niet trouw zijn aan wie ze werkelijk zijn?
Nou ja, behalve dus verschillen tussen mannen en vrouwen, heeft het vaak te maken met een zeer strenge innerlijke criticus en dat heeft dan weer alles te maken met opvoeding. De boodschappen die ooit werden geuit en die je onbewust hebt opgeslagen.
Het is daarnaast natuurlijk ook iets cultureels, vrouwen worden helaas nog steeds maar al te vaak niet voor vol aangezien. Maar ja, dat doen we dus zelf ook niet. Dus ook hand in eigen boezem maar de maatschappij helpt ook niet mee.
En ik vind eerlijk gezegd dat we elkaar ook niet bepaald helpen. Vrouwen kunnen zo onaardig, zelfs ronduit gemeen tegen elkaar zijn.
Jezelf trainen en elkaar helpen
Maar wat kan je er nou aan doen? Want er is gelukkig wel degelijk iets aan te doen!
- Werk aan je relatie met je innerlijke criticus. Wees je ervan bewust en creëer afstand. Laat je er niet langer door leiden.
- Leer relativeren. Je kan en hoeft niet overal even goed in te zijn en fouten maken hoort erbij. Daar leer je zelfs van!
- Werk aan je perfectionisme. Perfect bestaat niet en dat is helemaal goed.
- Stop met vergelijken! Ik heb hier al eens een heel artikel aan gewijd en niet voor niks. Veel vrouwen doen dit en het helpt je alleen maar verder de put in.
- Blijf in de actie! Ha, dit zeg ik niet zo vaak, maar ga de dingen die je eng vindt toch doen. In het doen groeit namelijk je zelfvertrouwen. En dit mag in kleine stapjes… als je het maar doet. Feel the fear and do it anyway!
- Wees je heel bewust van je gedachten en leer anders denken: positiever en minder streng. Als je steeds maar blijft denken dat je het niet kan, zul je je er naar gaan gedragen. Grote kans dat je dit vroeg of laat bevestigd gaat krijgen. Of je gaat hierdoor juist dingen uit de weg. Wees je hiervan bewust en kies voor de positieve benadering. Zo leg je als het ware ook nieuwe paadjes aan in je hersenen, in plaats van dat je steeds dezelfde route loopt, die inmiddels diep uitgeslepen is.
- Zorg dat je voldoende in contact bent met je lijf. Iets minder hoofd…zorg dat je regelmatig sport en doe ontspanningsoefeningen, yoga of meditatie. Of allemaal:)
- Fake it till you make it. Dat werkt echt! Het is wetenschappelijk bewezen en Amy Cuddy is hier een expert in. Werk aan je houding en ga ermee experimenteren. Je lijf kan je hersenen voor de gek houden, door bijvoorbeeld een zelfverzekerde houding aan te nemen terwijl je je onzeker voelt. Gaat niet in één keer natuurlijk…
Ik ben benieuwd in hoeverre dit verhaal herkenbaar voor je is. En hoe jij ermee omgaat. Laten we als vrouwen elkaar vooral helpen in plaats van afbranden en veroordelen. Elkaar steunen en inspireren en leren van elkaar. Wat vind jij?!
